HEJ, NIE JESTEŚ SAMA <3

Chciałabym Ci powiedzieć, że moje dni, a zwłaszcza niektóre poniedziałki, też czasem są takie, że tylko usiąść i płakać, jakby to moja babcia powiedziała. Najlepiej na środku ulicy, na jakimś krawężniku, z takim poczuciem, że w zasadzie to już mi wszystko jedno.

Chciałam Ci powiedzieć, że ja też czasem nic nie ogarniam. I to tak bardzo, bardzo… Naprawdę.
Że mam takie dni, kiedy dosłownie wszystko leci mi z rąk, a myśli w mojej głowie przypominają chomika biegnącego w kołowrotku, a ja nie mam pojęcia, na której się skupić, i która jest najważniejsza. No i większość tych myśli jest jednak mało pozytywna.

Chciałam Ci powiedzieć, że ja też zapominam o tym, że to akurat dzisiaj do szkoły trzeba było przynieść żółtą bibułę i składkę za wycieczkę. O urodzinach najbliższej przyjaciółki też zdarza mi się zapomnieć.

Chciałabym Ci powiedzieć, że ja też czasem na śniadanie serwuję parówki albo drożdżówki z Biedronki w drodze do szkoły. Czasem kilka razy z rzędu, bo jakoś mi się nie złożyło, żeby zakupy zrobić porządne.

Chciałabym Ci powiedzieć, że ja też czasem drę się na moje dzieci. I to w takich sytuacjach, które jakoś specjalnie tego nie wymagają, i w których spokojnie nad tymi emocjami można zapanować. No ale ja nie panuję, tylko się drę.
A potem mam wyrzuty sumienia jak stąd do „Masecziusets” i czuję się jak najgorsza matka na świecie.
W takich chwilach bez problemu jestem w stanie uwierzyć, że ten jeden spieprzony poranek definiuje całe moje macierzyństwo.

Chciałam Ci powiedzieć, że ja też czasem po prostu nie daję sobie rady.
Że mój dom, kiedy jest posprzątany, oglądam tylko na Instagramie.
Że też mam takie dni, kiedy potrafię przestraszyć się swojego odbicie w lustrze.
Albo nie daj Boże, jak ktoś zadzwoni do mnie i włączy tę kamerkę.
Wow. Ja i ta dziewczyna z selfie to podczas takich dni, jak dwie różne osoby w innym życiu, przysięgam.

Chciałam Ci powiedzieć, że zakopuję się wtedy pod koc, jeśli tylko mogę.
I że wychodzę z niego tylko po to, żeby sobie zrobić kanapkę. Z białym chlebem, szynką i serem.

Chciałabym Ci powiedzieć to, co ja mogę usłyszeć od moich przyjaciółek w takie dni, jak ten.

Nie jesteś sama.
Ja też tak mam.
Mam tak samo.
Też mam takie dni, a czasem i „wielodni”.
Kiedy przyciągam same złe myśli i sama siebie mam szczerze dosyć.

Wysyłam Ci wsparcie.
Choćby wirtualne.
Nie jesteś sama.

I wiesz co jeszcze?
Wszystko mija.
Nawet dni takie, jak ten.

Połóż się wcześniej spać z myślą, że jutro też jest dzień.
Że jutro wstawisz tę zmywarkę, pralkę, zrobisz sobie herbaty i weźmiesz kartkę i długopis, a potem zapiszesz na niej wszystko, co tam masz do zrobienia. I będziesz to sobie odhaczać powolutku. Powolutku się wygrzebiesz. Na spokojnie.

Pozwól sobie na to. Nie masz pojęcia jak wiele kobiet ma dokładnie tak samo.
Ciągle w pędzie, by dogonić te nierealne oczekiwania.
Ciągle z głową działającą jak komputer, by o wszystkim i wszystkich pamiętać.
Ciągle za mało.
Ciągle nie dość.
Pozwól sobie od czasu do czasu na tę bylejakość.
Po prostu.

Ściskam Cię i przytulam.
Jutro będzie lepiej <3