DOTARLIŚMY NA KARAIBY. NASZE PIERWSZE WRAŻENIA.

Po kilkunastu godzinach lotu wylądowaliśmy w Pointe-à-Pitre, na Gwadelupie. Pierwsze wrażenie, jeszcze na płycie maleńkiego lotniska? Jak tu ciepło i wilgotno! Delikatny wietrzyk, bryza i te palmy! Hello Guadeloupe! Trochę tu pomieszkamy.

Jeśli chcesz wiedzieć co my tutaj robimy i dlaczego zamierzamy pomieszkać tutaj przez 5 najbliższych miesięcy przeczytaj ten wpis:
Lecimy na Karaiby. Na pół roku!

Zanim dotarliśmy do naszego domku minęło jeszcze kilka godzin. Musieliśmy odebrać bagaże, a musisz wiedzieć, że tutaj nikomu się nigdzie nie spieszy. Potem pojechać do wypożyczalni samochodów – kolejna godzina. Migrena powoli mnie pokonywała. Spodziewałam się jej. Mam ją zawsze nawet po 2 godzinnym locie, zatem po kilkunastugodzinnym spodziewałam się prawdziwej petardy. Taka też nadeszła. Dwa pierwsze dni to pomieszanie jet laga, lekkiego zagubienia w nowym miejscu i potwornej, nokautującej migreny.
Wszystko to jest już jednak tylko mglistym wspomnieniem. Rozpakowaliśmy się, zrobiliśmy pierwsze zakupy, zapełniając naszą lodówkę, poszliśmy na pierwsze spacery, zaliczyliśmy pierwszą kąpiel w oceanie, a ja w końcu włączyłam laptopa i oto jestem z pierwszym postem z tej egzotycznej krainy, w której mamy zamiar spędzić najbliższe 5 miesięcy 🙂

Zamieszkaliśmy w małym domku, pomalowanym na pomarańczowo i zielono. Patrząc na te kolory nie sposób się rano nie obudzić 🙂
Z domku wychodzi się wprost na ulicę, która codziennie rano zalewana jest przez ulewę. Pora deszczowa na Karaibach trwa w najlepsze.
Tuż za ulicą jest ściana tropikalnego lasu. Z lianami, dzikimi okrzykami bliżej nieokreślonych zwierząt. Kiedy robi się ciemno rozpoczyna się prawdziwy koncert!

Jaka tu jest pogoda? Zmienia się w zasadzie co godzinę, ale temperatura nigdy nie spada poniżej 25 stopni. Teraz, gdy do ciebie piszę jest 29 stopni i wieje delikatny wiatr. Jest mega wilgotno, bo lało całą noc i przestało dopiero ok. 10 rano. Pada codziennie, ale to taki deszcz, na którym chce się tańczyć. Ciepły jak z tej reklamy nivea 🙂 Przestaje padać i niebo nagle robi się błękitne. Te zdjęcia pokazują prawdziwe kolory, a musisz wiedzieć, że kolory tutaj to absolutna magia. Nigdy nie wierzyłam tym wszystkim zdjęciom rajskich plaż na Karaibach. Nie wierzyłam, że woda może mieć taki kolor. Myliłam się. Ona naprawdę zapiera dech w piersiach. Ona naprawdę tak wygląda. Co w połączeniu z kolorem nieba, które zmienia się co minutę daje piorunujący efekt. Mogę tylko siedzieć i się patrzeć na te palmy, tę wodę i niebo. Tu jest wszystko.
Mamy też maleńki ogródek, w którym rośnie kilka bananowców. Wyglądają cudnie, kiedy uderza w nie tropikalny deszcz. Za rynną mieszka zielona jaszczurka, a na palmach kokosowych gniazda mają najróżniejsze ptaki. W szafie znaleźliśmy maleńkiego gekona, który zjada komary, a komary to póki co największa wada tego miejsca. Są maleńkie i mega agresywne. Bez moskitiery w nocy i odpowiedniego repelienta nie mamy z nimi szans.
Ocean jest 400 metrów od domku. Na końcu tej drogi widocznym na zdjęciu poniżej.

No dobrze, a teraz pokażę co co znajduje się na końcu tej drogi.

Kolor nieba zmienia się co chwilę.

Na plaży u tej kobiety kupiliśmy kokosowy sorbet. Nie mieliśmy wyjścia – nie pozwoliła zrobić sobie zdjęcia dopóki go nie kupimy.
Przedsiębiorcza nie ma co. Na szczęście sorbet był wart swojej ceny.

Marcin zdobył dwa pączki z czekoladą 🙂

No dobrze to na koniec wróćmy do plaży, oceanu i tego błękitu. Nie wiem jak tobie, ale mi ten widok nie znudzi się chyba nigdy.
Woda ma temperaturę 27 stopni, jest jak budyń. Coś niesamowitego.

Jak ci się podoba Gwadelupa w moim obiektywie?
Jeśli masz ochotę na więcej koniecznie śledź mnie na Instagramie, o tutaj  –> klik
Jestem tam bardzo aktywna i wrzucam sporo instastories. To między innymi tam możesz zobaczyć uciekającą po naszej ulicy krowę, czy niesamowitego kraba 🙂

My dajemy sobie jeszcze ten weekend na dekompresję. Od poniedziałku ruszamy z edukacją domową i zwiedzaniem wyspy. Narazie mamy jeszcze wakacyjny tryb. Wciąż potrzebujemy chwili, by zrozumieć, że wakacje nie skończą się za 2 tygodnie, ale będą trwać przez pięć najbliższych miesięcy 🙂

uściski i do następnego <3